Lief zijn voor jezelf.

Ik geef vrienden vaak de raad lief te zijn voor zichzelf en dat is dan ook een leerweg die ik zelf al enkele jaren bewust probeer af te leggen. Maar wat betekent lief zijn voor jezelf?

In ieder geval hield het voor mij in dat ik leerde te stoppen om mezelf af te wijzen wanneer ik afwijzing in de buitenwereld ervaar. Het betekent dat ik zachter probeer te zijn in mijn oordelen over mezelf over niet goed genoeg, niet mooi genoeg, niet succesvol genoeg, niet slank genoeg, niet fit genoeg en niet ZEN genoeg. Dat ik leerde om mezelf als goed genoeg te ervaren…Compassie te hebben met mijn onzekerheden…en mezelf af te vragen wat mijn behoefte was onder het oordeel over mijzelf waarmee ik mezelf kleineerde.

Lees meer

Vijftig jaar in Nederland. 

Ik ben ooit uit mijn geboorteland Indonesië gevlucht van de genocide in 1965. Met één koffer in de hand. We lieten alles achter alsof we op vakantie gingen. We namen van niemand afscheid, want niemand mocht weten dat we het land gingen verlaten. Belangrijke foto’s werden uit de albums gehaald, mijn lievelingspop mocht thuis blijven. Wij gingen met een vliegtuig, heel luxe. Mijn ouders konden in ruil voor huis en inboedel een ticket voor ons kopen.

Daar denk ik de afgelopen tijd aan, want vandaag, op 10 maart is het precies 50 jaar geleden. En er komt bij mij een inzicht als een heldere boodschap om op een andere manier te kijken naar mijzelf en alle mensen die nu aan het vluchten zijn.

Lees meer

Als de schoen niet meer past…

MOEITELOOS

Met een prachtige bos bloemen in de hand stond ze voor mijn deur. Om samen met me te vieren dat het haar heel goed gaat. Ze heeft een aanstelling gekregen als directeur. Waar ze zich over verwondert en waar ze het meest van geniet, is dat het zo moeiteloos gaat. “Wie heeft dit ooit gedacht? Ten eerste dat ik ooit deze functie zou krijgen en ten tweede dat ik er zo van geniet en me zo weinig druk maak om van alles en nog wat.” Ik moedig haar aan om nog meer te vertellen en om dit belangwekkende geluksmoment voluit te vieren. Ik zeg haar hoe belangrijk het ook voor mij is om deelgenoot te zijn van dit prachtig moment. Dat we in een cultuur leven waar we meer aandacht krijgen -of zelf meer aandacht nemen- voor datgene wat minder goed gaat. En dat het zo’n groot cadeau is als iemand speciaal naar me toe komt om dit met me te delen.

Lees meer

Eruit klimmen

Ik vermoed dat iedereen wel periodes kent waar je ‘Het’ kwijt bent; een periode waarin je last hebt van jezelf, je tegenstrijdige geest, je gekwetstheid, je oververmoeidheid. Zo’n periode kan soms zo lang duren dat de wanhoop toestaat. Wanneer je het aangaat met jezelf, merk je dat ook hier weer een nieuw inzicht en een nieuwe levensimpuls in schuilgaat. Het dringt zich in je op via onlustgevoelens, via onrust, strijd en klachten in je lichaam. Meestal zijn het je directe relaties die je zo uit je comfortzone weghalen. Vriendschap en liefde schudden je wakker en spiegelen je heel precies in hoeverre je nog af staat van liefde. Het sjoemelen, zwijgen, vermijden van contact en jezelf beter voordoen lijkt extra op te vallen in je relaties. Die nodigen je uit tot echtheid, nabijheid en waarheid. Wanneer je relaties in dienst staan van het wederzijds aangaan van bewustzijn zullen de vermijdingspatronen duidelijk worden en word je uitgenodigd tot echtheid en het verzachten van je hart.

Lees meer

De angst om te voelen

Inmiddels is het alweer flink wat jaren geleden dat ik mij had ingeschreven voor de opleiding EssentieCoaching die verdieping en verbreding aan mijn werk zou moeten bieden.

De eerste dag zat ik vol verwachting in de kring met pen en papier op schoot om alle informatie zo goed mogelijk tot mij te nemen en vast te houden.

De trainer stelde een rondje voor waarbij je je naam in de groep vertelde maar ook wat je doel van de opleiding was en hoe het nu met je ging. Dat laatste bleek bij sommige deelnemers flink wat los te maken. Er werd nogal wat pijn gedeeld. Scheiding, kinderen niet mogen zien, baan kwijt, problemen met kinderen. Veel tranen. En de trainer vroeg telkens om even stil te staan bij de pijn. Om niet te herstellen maar bij het gevoel te blijven.

Lees meer

Goede werkers zijn geen professionals.

Zo zegt Andries Baart bij de presentatie van zijn Presentietheorie. Deze theorie wordt al jaren gretig toegepast binnen de Zorgsector, bij de Jeugdzorg en het Gevangeniswezen.

Ik ben getroffen door een overeenkomst van de presentietheorie en EssentieCoaching®. De eerste werkzaamheid in het begeleiden, in het leiding geven, naast professional te zijn, is persoonlijke aanwezigheid. Tijdens de opleiding en in sommige workshops doen we verschillende oefeningen om het effect van aanwezigheid te ervaren.

Lees meer

De juiste spanning

De juiste spanning

Lenne Gieles

Let it settle itself dear….

Charlotte Selver

Toen ik 25 jaar geleden dit werk begon was er een deelnemer in de cursus ‘Intuïtie, je eigen wijze’ die me vroeg: “Wat doen we hier eigenlijk, we zijn alleen maar diep aan het ontspannen”. Ik had toen nog niet de ervaring van nu dat het, net als bij een snaarinstrument, in essentie gaat om de juiste spanning. Als de snaar te slap is bungelt de snaar en komt er geen toon; te strak kan de snaar knappen, is de toon uit balans en te hoog. Later toen ik een Ierse harp leerde bespelen merkte ik dat – wilde ik kunnen beginnen – dagelijks alle snaren opnieuw gestemd moesten worden. Zo kun je ons systeem vergelijken met een klinkend instrument waarvan de snaren heel precies op elkaar zijn afgestemd: niet te strak en niet te los. De harp leerde me om mijn eigen systeem beter te gaan beluisteren en mijn ‘snaar’ precies gestemd te houden.

Lees meer